Henry - Een reis van ERP's

Het pad dat ik tijdens mijn studie heb gevolgd was altijd meer gericht op procesoptimalisatie en internationalisering. Met een master gericht op international business kreeg ik de kans om stage te lopen in Indonesië, waar ik kennismaakte met de wonderen van ERP en als projectmanager werkte voor een ODOO-implementatie, problemen moest oplossen en moest communiceren met de lokale consultants die ons hielpen. Het was een leuke kennismaking en het troostte me in het idee dat ik in een IT-gerelateerd vakgebied wilde werken zonder de zakelijke kant van ondernemingen uit het oog te verliezen.

Nog voordat ik terugvloog naar Europa en mijn masterscriptie had afgerond, had ik al een paar sollicitatiegesprekken in de planning staan. Na een paar succesvolle rondes had ik het geluk dat ik uit meerdere vacatures kon kiezen. De baan die ik uiteindelijk koos was die van Avanade, een joint venture van Accenture en Microsoft, waar ik ERP Business Analyst zou worden.

Dit was voor mij een grote stap in de bedrijfswereld. Het ging gepaard met zowel de uitdagingen van het zijn van een radertje in een goed geoliede machine als de leermogelijkheden van het hebben van getalenteerde collega's. Mijn tijd bij Avanade heeft me geleerd hoe ik beter kan organiseren, geduldig kan zijn, de agile manier van werken kan toepassen en dat goede managers het verschil maken.

Na te hebben kunnen helpen, hoop ik, bij een paar projecten, realiseerde ik me al snel dat ik iets miste. Het maken van gatanalyses, het maken van documentatie en het geven van presentaties is allemaal interessant en goed, maar ik wilde de motorkap van de machine openen en zien hoe het allemaal werkte, met andere woorden: technisch worden.

Omdat ik mijn tijd aan de universiteit had doorgebracht en mijn baan niet zomaar wilde opgeven, was fulltime student worden geen optie. Gelukkig voor mij was er een filiaal van school 42 geopend in Brussel en deze nieuwe stijl van onderwijs was volledig gratis en volledig projectgebaseerd. Precies wat ik nodig had. Ik moest alleen nog toegelaten worden. Het toelatingsexamen, of zoals het onder studenten bekend staat "De piscine", is een coderingsbootcamp van een maand waar 150 kandidaten aan beginnen en meestal 50 het halen. Gedurende de hele maand leer je de basis van de C-taal door middel van oefeningen, groepsprojecten en examens. Ik had al mijn vrije tijd van het jaar gebruikt om de piscine te kunnen volgen, maar wat was het geweldig. Het onthulde echt mijn passie voor coderen en het vinden van oplossingen voor ingewikkelde problemen.

De volgende 6 maanden was ik overdag functioneel consultant en 's nachts student codering. En in januari 2020 kreeg ik de kans om technisch consultant te worden bij Novutech, een jonge consultancy start-up die NetSuite implementeert en optimaliseert voor klanten over de hele wereld. Het sollicitatiegesprek verliep goed en de oprichters lieten me meteen thuis voelen, en het was met gretigheid dat ik het baanaanbod accepteerde toen het op mijn pad kwam. Het was met een bezwaard hart dat ik mijn eerste officiële baan verliet, maar ik wist dat de uitdagingen die voor me lagen mijn technische kriebels zouden opwekken.

Ik begon mijn nieuwe job op de eerste dag van de eerste lockdown in België, dus het was zeker een andere start. Maar zoals verwacht dook ik met de hulp van mijn technische collega's en het vertrouwen dat in mij gesteld werd, in elk technisch project dat op mijn pad kwam. Een van de grotere projecten die mij werden toevertrouwd was de creatie van een bankconnectiviteitsbundel die de NetSuite-omgeving van klanten zou verbinden met hun banken via Isabel. Gelukkig had ik met de pandemie op haar hoogtepunt genoeg tijd om me te verdiepen in de technische aspecten van NetSuite en een bundel af te leveren die we nu als aparte applicatie aan onze klanten aanbieden.

Werken in een kleiner bedrijf betekent ook dat je sneller vertrouwd wordt met klantgerichte zaken en dat je als individu sneller moet "opgroeien".

Over het geheel genomen geloof ik dat mijn reis in de wondere wereld van ERP nog steeds in de beginfase zit en me de komende tien jaar scherp zal houden.